น้ำทิ้ง คือ น้ำโสโครกที่ผ่านการใช้ประโยชน์แล้วจากกิจกรรมทั้งหลายของมนุษย์ เช่น น้ำทิ้งจากบ้านเรือน ภัตตาคาร ร้านอาหาร โรงแรม และโรงงานอุตสาหกรรม
น้ำทิ้งจากโรงงานเป็นน้ำโสโครกที่มีอันตรายเพราะมีกากสารพิษ ได้แก่ โลหะหนัก น้ำมัน และสารละลายเจือปนอยู่
สารอินทรีย์ คือ สารที่ประกอบด้วยไขมัน น้ำมัน และโปรตีน
สารอินทรีย์เป็นสิ่งปฏิกูลตัวสำคัญที่ทำให้เกิดความเน่าเสียขึ้นกับแหล่งน้ำทำให้น้ำเน่า มีกลิ่น หรือมีสีดำคล้ำ
จุลินทรีย์ คือ ชีวิตเล็ก ๆ ที่อยู่ในน้ำ หน้าที่ของจุลินทรีย์ก็คือการย่อยสลายสารอินทรีย์โดยการใช้ออกซิเจนเข้ามาช่วย ดังนั้น ปริมาณสารอินทรีย์ในน้ำยิ่งเพิ่มขึ้นเท่าใดจุลินทรีย์ก็จะดึงออกซิเจนมาช่วยในการย่อยสลายมากขึ้นเท่านั้น และการนำเอาออกซิเจนมาใช้มากเกินไปทำให้แหล่งน้ำนั้น ๆ ขาดแคลนออกซิเจนกลายเป็นแหล่งน้ำเสีย
บีโอดี เป็นคำศัพท์ที่ย่อมาจากคำว่า Biochemical Oxygen Demand เป็นค่าที่ใช้ในการตรวจวัดคุณภาพน้ำโดยใช้ปริมาณของความสกปรกของน้ำทิ้งเป็นตัววัด
ค่าของบีโอดีจะแสดงถึงปริมาณของออกซิเจนที่ละลายอยู่ในน้ำ ถ้าน้ำทิ้งมีสารอินทรีย์สูง มีปริมาณของออกซิเจนที่ถูกจุลินทรีย์ดึงไปใช้ในการย่อยสลายก็สูง ค่าบีโอดีน้ำนั้นก็จะสูงด้วย
ค่าบีโอดีบอกถึงความเน่าเสียของน้ำ นั่นคือค่าบีโอดียิ่งสูงก็หมายถึงความเน่าเสียของน้ำในแหล่งน้ำนั้นยิ่งมากขึ้นด้วย